การศึกษาการเรียนรู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับความตายใน งานวิจัยครั้งนี้ตั้งอยู่บนแนวคิดที่ว่า สังคมในแต่ละช่วงเวลามีองคาพยพที่ประกอบขึ้นเป็นสิ่งแวดล้อมที่มีลักษณะเป็นโครงข่ายหรือการเชื่อมโยงกันอย่างไม่มีแบบแผนระหว่างหลายสิ่งตั้งอยู่บนระนาบของความสัมพันธ์ที่ลักลั่น บ้างอยู่ในความเป็นโครงสร้างที่ถูกกำหนดให้มี บ้างเป็นสิ่งที่ถูกสร้าง บ้างเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วในธรรมชาติ บ้างเข้ามาเกี่ยวข้องกันในบทบาทตัวแสดงทางสังคม
ทั้งหมดเกิดขึ้นในนามของนิเวศ ไม่ว่าจะเป็น
การแกะรอยนิเวศน์ของการเรียนรู้เรื่องตายจะทำให้เห็นภาพการปรากฏอยู่และความหมายของโครงสร้างพื้นฐานทางวัฒนธรรม (cultural infrastructure) ซึ่งเป็นช่องทางการเรียนรู้ว่าด้วยการตาย ความตาย และการจัดการหลังความตายที่สอดแทรกอยู่ในความเป็นปกติของการดำเนินชีวิตประจำวันผ่านพื้นที่กายภาพ พื้นที่เสมือน และพื้นที่สร้างสรรค์ พบว่าสังคมไทยมีความพร้อมเชิงความคิดและความพร้อมที่นำไปสู่ mortal literacy คือ มีความสนใจและเปิดกว้าง แต่ในเชิงโครงสร้างทางวัฒนธรรมจำเป็นต้องพัฒนาสิ่งที่มีอยู่ให้สอดคล้องกับยุคสมัยด้วยการนำเสนอผ่านกิจกรรมที่คนรุ่นใหม่สนใจ สร้างสรรค์สิ่งใหม่ผ่านบอร์ดเกมและเกมออนไลน์ โดยประยุกต์พื้นฐานทางวัฒนธรรมเดิมที่มีอยู่ สนับสนุนองค์ความรู้ และกระบวนการในการสื่อสารหรือเปิดพื้นที่ใหม่ ๆ อย่างเป็นระบบ
